Probeer de verminkte wereld te bezingen.
Denk weer aan de lange junidagen,
aan de rozijnen, de druppels van de rosé.
Aan de distels die de verlaten erven
van ontheemden stelselmatig overwoekerden.
Je moet de verminkte wereld bezingen.
Je hebt sierlijke zeiljachten en schepen gezien;
een ervan had een lange reis voor de boeg,
een ander wachtte slechts het zoute niets.
Je hebt vluchtelingen gezien die nergens heen gingen,
beulen gehoord die een lied van vreugde zongen.
Je moet de verminkte wereld bezingen.
Denk aan de momenten waarop jullie samen
in de witte kamer waren en de vitrage bewoog.
Keer terug naar dat concert, toen de muziek losbrak.
In de herfst verzamelde je eikels in het park
en de bladeren wervelden boven de littekens
van de aarde. Bezing de verminkte wereld
en het grijze veertje, dat een lijster heeft verloren,
en het zachte licht dat dwaalt en verdwijnt
en steeds terugkomt.
Try to praise the mutilated world | Adam Zagajewski
Een week na het instorten van de Twin Towers drukte de New Yorker een gedicht van de Poolse dichter Adam Zagajewski af op de laatste pagina van zijn 9/11-special. ‘Try to Praise the Mutilated World’ was een half jaar voor de aanval geschreven, maar werd een van de meest geciteerde verzen van deze historische wereldgebeurtenis en misschien zelfs één van de meest bekende verzen. De vertaling is van Gerard Rasch, Meulenhoff.
