Gisteren kwam een jonge Syriër bij ons eten. Zijn vrouw was op familiebezoek en zijn (betrekkelijke) eenzaamheid probeerden we te verlichten met een oer-Hollands gerecht: pannenkoeken. Suiker en stroop deden de rest. Ze zeggen wel eens: de liefde van de man gaat door de maag. Inderdaad!
Toen hij in september 2015 in Nederland arriveerde stonden er mensen klaar. Ze gebruikten al hun vrije tijd om oorlogsvluchtelingen op te vangen.
In die maand startte ik DelftseBuur, een vrijwilligersorganisatie voor vluchtelingenwerk. Ik wist amper wie er kwamen. Syrië was ‘iets’ ver weg. Een ‘idee’ met andere gewoontes, bouwstijlen, gerechten en een vreemde taal. Over een land spreken is abstract spreken. Het menselijke ontbreekt. Dat bleek toen de Syriërs in hun bootjes arriveerden. Jongeren, vaders, moeders en kinderen, maar ook ouderen. Op mijn tv-beeld zag ik mensen. Dagenlang de stroom aanschouwend werden ze vertrouwder, als je dat zo kunt zeggen. Het waren mensen zoals u en ik.
Toen de jonge Syriër en ik elkaar een klein jaar later in Delft ontmoetten, was dat even aftasten. Gelukkig sprak hij Engels, dat scheelde. De vreemde Arabische klanken leken van een andere planeet. Ik kon er geen brood van bakken.
Natuurlijk kunnen we ons moeilijk verbinden met onbekenden, minister Blok. Onbekenden zijn mensen zonder gezicht, ze zijn ‘niemand’. Verbinden begint met de wil te ontmoeten. Maar dat weet u vast ook wel. Uw uitspraak dat we “niet goed in staat zijn om een binding aan te gaan met onbekende mensen” was vast een eerste primaire gedachte. Een eerste primaire impuls, dat met even nadenken een tweede gedachte oplevert. Mensen verbinden als ze mensen ontmoeten. Dan openen de ogen zich en kijkt men elkaar aan. Een Niemand wordt een Iemand.
De afgelopen jaren hebben we in elkaar geïnvesteerd, de jonge man en ik. Er ontstond iets. Daar heb je geen suiker en siroop voor nodig.
De enorme bos rozen die hij gisteren meebracht staat thuis voor een klein schilderijtje van Renze Koenes. ‘Amor Mundi’ heet het kunstwerk. Liefde voor de wereld (Hannah Arendt). Ik kijk er naar… Misschien is dat wel wat ik mis in het verhaal van Blok, liefde.
Ria Pool Meeuwsen,
zakelijk leider La Scuola
