Wat doe je als je kind verdriet heeft
als de afstand te groot lijkt om elkaar te zien, aan te raken en te troosten?
Wat doe je als je verlangt naar je vader, moeder en ze zijn ver weg?
Wat doe je als de boodschap ‘ongeneeslijk’ is of ‘chronisch’
en je door lijf en leden in de steek gelaten voelt?
Wat doe je als de liefde van je leven stopt?
Wat doe je als de toekomst dreigend lijkt en het heden benauwt?
Wat doe je…
Wat…
Wat doe je als de zon en de maan elkaar niet meer ontmoeten
en het leven lijkt stil te staan?
Hoe vind je de moed om te leven
om woorden te geven aan je eigen bestaan
wetend dat je mens bent met menselijke angsten en verlangens
verantwoordelijk voor eigen gedachten en handelen?
Wanneer stop je met het kinderlijk kijken naar anderen
om jezelf een volwassen plek te geven op deze aarde?
Worden we niet allemaal elke dag opnieuw geboren,
begroet door eenvoudige en ook wijze mensen?
Stel, je leeft vandaag vanuit overvloed in plaats vanuit schaarste,
wat zou je dan zien?
wie zou je ontmoeten en begroeten?
Wij wensen jou dagen met goede momenten
en een hoopvolle start van 2014.
Erik en Ria Pool Meeuwsen
