We ontvingen de volgende mail van Karen de Boer.
Deze zomer – grotendeels in Italië – was ik een maand offline. Ik herinner me dat toen ik net weer (overigens snel weer volop) online was, ik de oproep zag voor De Verplaatsing. Die heeft zich vastgehecht in mijn hoofd en zoals dat bij al mijn creatieve projecten gaat: van het een komt het ander, het is een onrustig en associatief proces, dat uiteindelijk leidt tot: zo gaat het worden. En nu, op de vrije dag die ik me op mijn verjaardag heb cadeau gegeven, eindelijk tijd om het af te maken.
De mogelijkheden van social media intrigeren mij mateloos en zo kon het dat vier mensen van wie ik er een wel persoonlijk ken en heb ontmoet, maar twee alleen maar via de social media samenvallen in mijn inzending:
Nizar Ali Badr, de Syrische kunstenaar die jij vast wel eens gezien hebt
Bruno van den Elshout, Haagse kunstenaar/fotograaf die de horizon vanaf Kijkduin een jaar lang fotografeerde
Margriet Ruurs, die een prachtig boek maakte met de kunst van Nizar Ali Badr en met wie ik een paar keer correspondeerde. Als je het nu over verplaatsing hebt…. (ik kan je dit kinderboek aanraden)
en ikzelf, brief en kiezelcollages.
Mijn uiting heeft de vorm gekregen van een Engelse brief, aan Nizar Ali Badr, waarin de woorden New Horizons, Tranquility, Safety, Peace en Love een plek hebben.
In vier collages heb ik mijn kiezelcollages uit 2014 (gemaakt in Oost-Italië) opnieuw gecombineerd met een van de horizons van Bruno.
Met het inzenden is dit pakketje verder in jouw handen,
Karen
de brief:
Not hammer-strokes but dance of the water sings the pebbles into perfection – Tagore
Dear Nizar Ali Badr,
In 2012, I first learned of Bruno van den Elshout, who took 8,785 photographs of the North Sea horizon, one every hour of every day, for one year. Because of those beautiful images, that next summer on holiday, I enjoyed many sunrises off the east coast of Italy, and began making my first pebble collages. After posting pictures on Facebook, a friend sent me a picture of one of your impressive stone collages. From that moment on, I have followed your work with respect, admiration and curiosity.
In my mind’s eye, I have an image of you working. I see an intense man, kneeling on the beach of Latakia, collecting stones with careful attention. While I find your work can sometimes be disturbing, more often it is full of hope and always full of love. I wonder what it is you see when you choose your stones. How do you feel when you place and replace them in patterns to tell your stories? What are your dreams? Do you watch the horizon on your west coast, in the same way as I often do here, in Holland? Do you watch the sun, sinking into the sea?
Via your Facebook page, I got to know Margriet Ruurs, who lives on Salt Spring Island and wrote the beautiful Stepping Stones – A Refugee Family’s Journey, using your artwork. Just as I have tried to imagine myself in your position, she was able to imagine herself in the position of a Syrian family that had to flee your country.
So here we are: four humans, four lifelines, four artists, criss-crossed and connected via social media. What we share is the wish that everyone who is adrift will find New Horizons. Safety. Peace. Tranquility. Love. What I hope is that you can continue your important work. I believe, with all my heart, in the power of art and the urge to create anew, every day. Creations that will live on, long after we are gone.
Karen de Boer
Illustratie boven: ‘Safety’. Illustratie onder: ‘Peace’. Collage op NEW HORIZON #2613, 18.04.2012 – 21h00, foto: Bruno van den Elshout
